Krabbel en jou geheue

In 2009 het sielkundige Jackie Andrade 40 mense gevra om na ‘n 2-½ minuut uitmergelende deurmekaar stemposboodskap te luister.

Die helfte van die groep het gekrabbel terwyl hulle dit gedoen het, en die ander helfte nie. Hulle was nie bewus daarvan dat hul geheue ná die oproep getoets sou word nie. Verbasend genoeg, toe albei groepe gevra is om besonderhede van die oproep te herroep, het diegene wat gekrabbel het, beter aandag.

Hulle kon 29% meer inligting onthou!

Wanneer jy verveeld is, sal jou veg-of-vlug-stelsel alles in sy vermoë doen om saam te trek en wakker te bly. Om te krabbel, (‘n vorm van vroetel), is ‘n poging om wakker en oplettend te bly. Krabbel keer dat jy aan die slaap raak, of bloot in die verte staar wanneer jou brein reeds afgeskakel is. Daarbenewens, as jy heeltyd aandag aan iets moet gee ‘n stremming op die brein is, en krabbel is dalk net die breek wat jou brein nodig het om aan te hou sonder om totale belangstelling te verloor.

Spontane tekeninge kan ook sielkundige nood verlig, wat dit makliker maak om aandag te gee aan dinge. Ons maak graag sin uit ons lewens deur samehangende stories op te maak, maar soms is daar leemtes wat nie gevul kan word nie, maak nie saak hoe hard ons probeer nie. Krabbel vul hierdie leemtes, moontlik deur die brein se “tydreismasjien” te aktiveer, sodat dit verlore legkaartstukke van herinneringe kan vind, dit na die hede bring en die prentjie van ons lewens weer helder maak. Met dit kan ons dalk meer ontspanne voel en beter konsentreer.